odbiornik — m III, D. a, N. odbiornikkiem; lm M. i 1. «urządzenie do odbierania fal elektromagnetycznych (fal radiowych) rozchodzących się w przestrzeni bez pośrednictwa przewodów i służących do przesyłania sygnałów, głosu, obrazów itp.» Odbiornik radiowy,… … Słownik języka polskiego
Świat według Kiepskich — ( The World According to the Kiepskis , kiepski being a term roughly translating to the English term poor or crappy ) is a popular Polish television sitcom, produced by Polsat since 1998. The show follows the life of a dysfunctional Polish family … Wikipedia
Shortwave — radio operates between the frequencies of 3,000 kHz (3.000 MHz) and 30,000 kHz (30.000 MHz) [ Tomislav Stimac, [http://www.vlf.it/frequency/bands.html Definition of frequency bands (VLF, ELF... etc.)] . IK1QFK Home Page (vlf.it).] and came to be… … Wikipedia
Shortwave radio — Shortwave can also refer to a shortwave trough meteorology. A solid state, analog shortwave receiver Shortwave radio refers to the upper MF (medium frequency) and all of the HF (high frequency) portion of the radio spectrum, between… … Wikipedia
autoalarm — I m IV, D. u, Ms. autoalarmmie; lm M. y techn. «samoczynny odbiornik na statkach służący do przyjmowania sygnałów radiowych wzywających pomocy» II m IV, D. u, Ms. autoalarmmie; lm M. y «urządzenie alarmowe w samochodzie sygnalizujące włamanie do… … Słownik języka polskiego
detektorowy — przym. od detektor Odbiornik detektorowy. Radio detektorowe … Słownik języka polskiego
monitor — m IV, D. a, Ms. monitororze; lm M. y 1. «czasopismo, zwłaszcza urzędowe, mające zwykle ten wyraz w tytule» Ogłosić coś w monitorze. 2. «uproszczony odbiornik telewizyjny przewodowy, stosowany jako urządzenie kontrolne w ośrodkach telewizyjnych i… … Słownik języka polskiego
przestroić — dk VIa, przestroićstroję, przestroićisz, przestroićstrój, przestroićił, przestroićstrojony przestrajać ndk I, przestroićam, przestroićasz, przestroićają, przestroićaj, przestroićał, przestroićany «nastroić na inną wysokość dźwięków instrumenty… … Słownik języka polskiego
radio — n I, Ms. radiodiu a. radiodio; zwykle blm , rzad. lm M. radiodia, D. radiodiów 1. «urządzenie nadające i odbierające fale elektromagnetyczne w celu przekazywania sygnałów, dźwięków itp. rodzajów informacji; ogólniej o radiokomunikacji, radiofonii … Słownik języka polskiego
radionamiernik — m III, D. a, N. radionamiernikkiem; lm D. i rad. «odbiornik radiowy naziemny z ruchomą anteną kierunkową do określania kierunku położenia wybranej stacji nadawczej; używany między innymi w nawigacji; radiopelengator, radiogoniometr» … Słownik języka polskiego
